نرسد  گوش  کسی  ناله   و   فریاد  مرا
                                                          می رود در همه عالم همه شب داد مرا
هرگز  از  یاد  من  ای  یار  نرفتی ، هرگز
                                                          ای  دریغ  از  تو  که  هرگز  نکنی یاد مرا
در جهان خوب وبد و شادی و غم در گذر است
                                                          از  غمت  گشت  فنا  پایه  و  بنیاد   مرا
بی کس و خسته و تنها و پریشان حالم
                                                          می برد نیمه شبی سوی خدا،باد مرا
برو  ای  یاد  کهن  یار  و  مرا  تنها   کن
                                                          یاد   یاران    قدیمی   نکند   شاد   مرا
روزگاری است که در بند غمت در بندم
                                                          مرگ  می آید  و  روزی  کند   آزاد  مرا
من و پایان جدایی ز غمت نیست امید
                                                          عشق کوهی دگر از درد فرستاد مرا